Oczyszczenie tkaniny z wszelkich śladów dawnych napraw i wtórnych nawarstwień ukazało faktyczny stan zachowania obiektu. Tkaniny obiciowe stanowią reprezentacyjny obiekt decydujący o jakości odbioru estetycznego pomieszczenia. Znaczne ubytki lansowanych wątków w partiach tła kompozycji wzoru spowodowały duży kontrast kolorystyczny eksponowany na całej powierzchni obicia.

Konserwacja właściwa polegała na zastosowaniu metody zachowawczej z elementami konserwacji estetycznej. Wiązało się to z uzupełnieniem brakujących wątków na zasadach retuszu. Jedwabna przędza, ufarbowana w odpowiednim kolorze, wprowadzana była płasko w partii tła , w miejscach wykruszonych wątków lansowania. Zabieg ten miał na celu ujednolicenie tła kompozycji, zniwelowanie kontrastu kolorystycznego a przez to odtworzenie pierwotnego wrażenia estetycznego reprezentacyjnego wnętrza. Trudny stan zachowania obicia wymagał od wykonawców nie tylko doświadczenia wykonawczego, umiejętności manualnych ale także wrażliwości plastycznej.