W ramach projektu dotyczącego konserwacji dziedzictwa kapituły wykonano konserwację wyjątkowych szat liturgicznych z zasobów Skarbca Katedry na Wawelu. Szczególnym obiektem była kapa koronacyjna. Obiekt ten zajmuje ważne miejsce wśród polskich regaliów, jest bowiem najstarszym istniejącym elementem stroju koronacyjnego królów polskich.

Kapa powstała z połączenia trzech szat liturgicznych. Kaptur i pas pochodzą z kapy koronacyjnej Michała Korybuta Wiśniowieckiego, ofiarowanej przez króla do katedry w 1672 roku; tkanina pokrycia kapy jest częścią kapy zamówionej przez biskupa Andrzeja Trzebickiego z okazji koronacji Eleonory Habsburżanki na królową Polski; klamra zaś pochodzi z kapy ufundowanej przez biskupa Krzysztofa Jana Szembeka. Zły stan zabytku wiązał się ze zdiagnozowaniem uszkodzeń fizycznych i mechanicznych. Czynnikiem wpływającym na degradacje obiektu i jego estetyczny odbiór były dawne naprawy wykonane w przeszłości. Obiekt wymagał kompleksowej, profesjonalnie przeprowadzonej konserwacji